Aktualności

Dr inż. Jolanta Siedlecka  (nazwisko panieńskie Piekarczyk) urodziła się w Częstochowie w roku 1942 r. W 1963 r. wyszła za mąż za Stanisława Siedleckiego. Dla Jolanty i Stanisława wielkim powodem do dumy  zawsze pozostawały ich dzieci: Joanna i Jarosław, a w ostatnich latach – ukochane wnuczki.

W roku 1960  Jolanta Siedlecka ukończyła szkołę średnią, uzyskując maturę w Liceum Ogólnokształcącym im. Juliusza Słowackiego w Częstochowie, po czym podjęła i ukończyła 2-letnie studia nauczycielskie. W latach 1962-65 pracowała w zespole szkół zawodowych obecnej Huty Liberty Częstochowa. W 1964 r. podjęła  5-letnie studia magisterskie w Politechnice Częstochowskiej na Wydziale Metalurgicznym, które ukończyła w 1969 r.

Po ukończeniu studiów wyższych, mgr inż. Jolanta Siedlecka została zatrudniona w ówczesnej Katedrze Chemii Politechniki Częstochowskiej i z tą Katedrą  związana jest dalsza jej praca naukowo-dydaktyczna, trwająca bisko  40 lat, tj. do przejścia na emeryturę w r. 2007. Jako nauczyciel akademicki, od 1970 roku, mgr inż. Jolanta Siedlecka pod kierunkiem pani doc. dr hab. Hanny Przewłockiej realizowała podstawowe prace badawcze z zakresu kinetyki korozji wysokotemperaturowej żeliwa aluminiowego, uczestniczyła w kilku projektach resortowych i węzłowych, a także realizowała szereg wdrożeń w kilkunastu krajowych przedsiębiorstwach metalurgicznych zajmujących się kwasowym wytrawianiem zgorzeliny z wyrobów stalowych.  W 1976 r. obroniła pracę doktorską pt. Kinetyka i mechanizm utleniania stopów Fe-C-Al  i uzyskała stopień naukowy doktora nauk technicznych w zakresie metalurgii. Dzięki jej determinacji i zaangażowaniu Katedra Chemii uzyskała wówczas środki finansowe na zakup nowoczesnego termograwimetru (rok 1974) do badania kinetyki wysokotemperaturowego utleniania stopów metali w kontrolowanych atmosferach gazowych. Pozyskana aparatura umożliwiła jej przeprowadzenie dokładnych, jak na tamte czasy, pomiarów kinetyki utleniania (połączonych z wytwarzaniem  wielofazowych zgorzelin), a także procesu odwęglania licznych wysokowęglowych stopów żelaza. Warto odnotować, iż wyniki jej badań zostały m.in. opublikowane w wiodącym wówczas czasopiśmie światowym Werkstoffe und Korrosion (H.Przewlocka, J.Siedlecka, Untersuchungen über die Oxidation und die mechanischen Eigenschaften von Aluminiumgußeisen bei Temperaturen von 923 bis 1373 K, Werkst. Korros,, 32, 182-187 (1981). Trzeba zauważyć, że w tamtych czasach, publikacje polskich naukowców w czasopismach tej rangi były prawdziwą rzadkością. Dr inż. Jolanta Siedlecka aktywnie uczestniczyła też w licznych konferencjach naukowych, zarówno w Polsce, jak i za granicą, choć znowu dodać tu trzeba, iż w czasach przed transformacją ustrojową kontakty międzynarodowe rodzimych pracowników nauki z konieczności musiały się ograniczać do krajów RWPG. Mówiąc o osiągnięciach dr inż. Jolanty Siedleckiej jako nauczyciela akademickiego należy podkreślić, że w latach 90-tych pełniła ona w Katedrze Chemii funkcję zastępcy Kierownika Katedry ds. Dydaktycznych. Prowadziła zarówno wykłady, jak i ćwiczenia z chemii ogólnej, a studenci zawsze wysoko cenili jej wiedzę i zdolności dydaktyczne. Wymiernym osiągnięciem dydaktycznym Pani dr J. Siedleckiej jest też autorstwo skryptu uczelnianego: J.Siedlecka i wsp.: Chemia Ogólna – ćwiczenia rachunkowe i laboratoryjne z podstaw chemii, Wyd.WIPMiFS PCz (1997).
Podczas okresu zatrudnienia w PCz, Jola aktywnie działała w Stowarzyszeniu Naukowo – Technicznym NOT. Po przejściu na emeryturę nadal dbała, by mieć ścisły kontakt z rozwojem nauki i techniki, m.in. uczestnicząc w zajęciach Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Aktywnie udzielała się też  w  częstochowskim Klubie Inteligencji Katolickiej.

W dniu 13 października br. dotarła do nas smutna i bolesna wiadomość o śmierci naszej nieodżałowanej Koleżanki, która przez blisko 40 lat pracowała z poświęceniem dla dobra Wydziału i Politechniki, przysparzając Uczelni wielu osiągnięć i cennych sukcesów.

Droga Jolu, z głębi serca dziękujemy Ci za te owocne, piękne, wspólne lata. Całe Środowisko Politechniki, a także Twoi liczni studenci z bólem przyjęli wiadomość o Twoim odejściu. Bardzo będzie nam Ciebie brakowało. Zawsze będziemy Cię dobrze wspominać. Spoczywaj w pokoju…

Redakcja: Henryk Bala i Jerzy Gęga